Nasza historia

HISTORIA „SOLIDARNOŚCI”

Latem 1980r. powstał w kraju 10-milionowy ruch społeczny ,wspólnota obywateli, którzy uwierzyli, że razem są w stanie zmienić swój los. Do walki o wolną i sprawiedliwą Polskę przystępowali wyposażeni w arsenał składający się głównie z postaw moralnych takich jak odwaga cywilna, honor czy bezinteresowność.

Mimo wielokrotnych prób zrzucenia jarzma totalitarnego i poprawy bytu robotników, czy to w roku 1956, 1970,czy 1976, udało się to dopiero w roku 1980. Niezwykłą sprawą jest, że nastąpiło to po Pielgrzymce Papieża Jana Pawła II do Ojczyzny w 1979 r., gdzie w Warszawie wypowiedział pamiętne słowa ”Niech zstąpi duch twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi” Słowa te dodały Rodakom siły duchowej i „podnieśli się z kolan”. Rozpoczęły się protesty w całym kraju. Tak narodziła się SOLIDARNOŚĆ. W Gdańsku sformułowano postulaty, które przypominamy poniżej. Czytając je, zastanówmy się, czy zrealizowaliśmy wszystkie założenia. Ponieważ ówczesna władza nie zamierzała biernie przyglądać się utracie przywilejów, zdecydowała się na rozwiązanie siłowe , wprowadzając stan wojenny. Rodzący się Związek NSZZ SOLIDARNOŚĆ został zdelegalizowany. Nastąpiły prześladowania działaczy. Dopiero kryzys władzy komunistycznej w 1989 r. i pierwsze wolne wybory 04.06.1989r. pokazały zdecydowaną wolę dokonania zmian. NSZZ SOLIDARNOŚĆ odrodził się na nowo, aby reprezentować ludzi pracy, by mogli w Ojczyźnie godnie żyć i pracować.

Opis powstania Solidarności w Zakładzie Energetycznym Kalisz (pierwsze władze z kadencjami w latach,itd...)

W siedzibie MOZ NSZZ SOLIDARNOŚĆ w Kaliszu możemy obejrzeć pięknie oprawioną Kronikę Związku, którą z wielką starannością prowadzi kol. Jurek Jabłoński. Znajdziecie tam ciekawe zapiski i zdjęcia z naszej działalności. Zachęcamy, bo warto.

21 POSTULATÓW:

1. Zalegalizowanie niezależnych od partii i pracodawców związków zawodowych.

2. Zagwarantowanie prawa do strajku.

3. Przestrzeganie zagwarantowanej w Konstytucji PRL wolności słowa, druku i publikacji.
4. Przywrócenie do poprzednich praw ludzi zwolnionych z pracy po strajkach w 1970 i 1976 studentów wydalonych z uczelni za przekonania. Zniesienie represji za przekonania.
5. Podanie w środkach masowego przekazu informacji o utworzeniu MKS oraz opublikowanie jego żądań.
6. Podjęcie realnych działań wyprowadzających kraj z kryzysu.
7. Wypłacenie strajkującym zarobków za strajk, jak za urlop wypoczynkowy, z funduszu Centralnej Rady Związków Zawodowych (CRZZ).
8. Podniesienie zasadniczej płacy o 2 tys. zł.
9. Zagwarantowanie wzrostu płac równolegle do wzrostu cen.
10. Realizowanie pełnego zaopatrzenia rynku. Eksport wyłącznie nadwyżek.
11. Zniesienie cen komercyjnych oraz sprzedaży za dewizy w tzw. eksporcie wewnętrznym.
12. Wprowadzenie zasady doboru kadry kierowniczej na zasadach kwalifikacji, a nie przynależności partyjnej oraz zniesienie przywilejów Milicji Obywatelskiej, Służby Bezpieczeństwa i aparatu partyjnego.
13. Wprowadzenie bonów żywnościowych na mięso.
14. Obniżenie wieku emerytalnego – dla kobiet do 50 lat, dla mężczyzn do 55, lub zapewnienie emerytur po przepracowaniu w PRL 30 lat dla kobiet i 35 dla mężczyzn.
15. Zrównanie rent i emerytur starego portfela.
16. Poprawienie warunków pracy służby zdrowia.
17. Zapewnienie odpowiedniej ilości miejsc w żłobkach i przedszkolach.
18. Wprowadzenie płatnych urlopów macierzyńskich przez 3 lata.
19. Skrócenie czasu oczekiwania na mieszkania.
20. Podniesienie diety z 40 do 100 złotych i dodatku za rozłąkę.
21. Wprowadzenie wszystkich sobót wolnych od pracy.